bon bini na Korsou

En weer heb ik niet met een vliegtuig mee kunnen gaan...weer gemist? Nee, dit keer was mijn vlucht naar Trinidad-St. Lucia gecanceled...Ik had eigenlijk gisteren moeten vliegen, maar er was een technisch probleem met het vliegtuig...Balen zul je zeggen..niet voor ons, want ik zit nu in een iets van 2 of 3-sterren hotel, met zwembad, airco, eten en drinken en de hele rataplan inclusief...Geregeld door LIAT (de luchtvaartmaatschappij), omdat we in plaats van gisteren nu vandaag gaan vliegen en de passagiers moesten natuurlijk ergens ondergebracht worden..Van mij mag een vlucht nog wel eens gecanceled worden...Ik heb er absoluut geen problemen mee..Overigens heb ik hier de grootste lol met een stel Barbadosianen (als je ze zo noemt). Kun je enorm mee lachen en ze maken zich nergens druk om, werkt heel ontspannend lijkt me..
In het kort: wat heb ik gedaan op Curacao?
-lesgegeven op de Marnixschool, een erg leuke ervaring en leuke kinderen, die in elke zin die ze tegen je zeggen het woord 'meester' gebruiken: bijvoorbeeld: "waarom komt meester op de fiets naar school?" of "waar was meester daarnet?" of "is meester weleens in het Daf-museum geweest?" In Nederland zeggen de kinderen gewoon "je" ipv "meester"...
-Bij een van de kinderen thuis geweest, zijn vader werkt namelijk bij een transportbedrijf. Ben meegeweest en heb een rondleiding op het bedrijf gekregen, veel oudere Daf-trucks e.d. Leuk om eens te zien hoe de logistieke sector in Curacao in elkaar steekt..
-Van Willemstad naar Westpunt en weer teruggefietst, iets van 110 km, was wel n pittig fietstochtje, mede door de harde noordoost-passaat die hier altijd waait. Tussendoor heb ik ook nog even het hoogste punt van Curacao beklommen (Christoffelberg van 375 meter). Als je ervoor staat, denk je: "dat doe ik wel even.." De berg is niet zo heel hoog, maar het is toch nog wel een uur klimmen en aardig steil met hier en daar klauterpartijtjes...
-Willemstad en de rest van het eiland bekeken. Het centrum van Willemstad is erg mooi en met het uitzicht op de sint annabaai is het echt genieten geblazen, nederlandse geveltjes in pastelkleuren. Zeker de moeite waar om een keer te bezoeken...!
-Veel avonden met de lokale bevolking doorgebracht, gewoon naar een eettentje gaan en dan maar praten over van alles en nog wat. Vaak gaat het dan ook over Nederland, omdat de Antillianen altijd familie in Nederland hebben. De mensen op Curacao zijn iets anders dan die van Aruba, soms wat meer onbehouwen, maar je kunt ook leuk met ze praten...
dhr. Helmin Wiels van Pueblo Soberano (soeverein volk) geinterviewd. Hij en zijn partij zijn voor totale onafhankelijkheid van Curacao. Was leuk om te doen en erg interessant. De heer Wiels repte over Nederlandse apartheid, het creeren van thuislanden, zoals ten tijde van de apartheid in zuid-afrika, nederlandse herkolonisatie. Ik vond dat hij met het punt van 'nederlandse apartheid' een punt had...Antillianen, Arubanen en 'Europese Nederlanders hebben allemaal een Nederlands paspoort, maar de nieuwe rijkswet personenverkeer wil het moeilijker maken om bijvoorbeeld zo maar Curacao te verlaten en naar Nederland te gaan, ook komt er dan een etnische registratie, bijvoorbeeld Europese Nederlanders en Caribische Nederlanders...Ik vind deze plannen echt vooroorlogs en discriminerend, we hebben allemaal hetzelfde paspoort en daarmee basta...geen onderscheid maken..
-Verder veel gefietst, ook over de ringweg hier. Daar kijken de meeste eilandbewoners niet zo van op, tot gisteren, want vanaf mijn onderkomen in Marie Pompoen ben ik met een grote tas, een rugzak en een lege fietsdoos onder mijn arm over de ring van Willemstad gaan fietsen. Al gauw werd er vanuit een pickup geroepen: "cargo...??" waarop ik een lift aangeboden kreeg. Naar TNT gereden, waar ik mijn tas naar Nederland gestuurd heb. Helaas ging Rikkie Dijksteel niet naar de luchthaven, ik had al 4 km met de auto overbrugt, de resterende 8 kilometer dus maar weer met de fiets met die grote fietsdoos onder mijn arm...geen gezicht, dat vond de politie ook, want opeens reed er een auto naast me, al rijdend werd er een portier opengeslagen en kreeg ik te horen: "stop politie". Eerst vertrouwde ik het niet helemaal, omdat ze in burgerkleding waren in een gewonen burgerauto. Ik kreeg de vraag voorgeschoteld of ik dit in Nederland ook deed...Nee inderdaad. Ze vonden dat ik een oplossing moest zoeken waarbij ik mijzelf en anderen niet in gevaar zou brengen...En ik vond dat ze gelijk hadden, met een hand aan het stuur, die grote doos die door de rukwinden je steeds bijna onder de arm wegwaait, dan ben je aardig instabiel...Daarom heb ik de resterende kilomters naar de luchthaven over tussendoorweggetjes gefietst...waarop ik dus op de luchthaven aankwam waar dus bleek dat de vlucht gecanceled was...en nu dus in het Clarion-hotel...we gaan kijken of we vandaag wel gaan vliegen...