Trinidad & Tobago: land van rum, olie en reggae

Trinidad en Tobago is een leuk land, ondanks dat het pal voor de kust van Venezuela ligt, heeft het eigenlijk helemaal niets met Zuid-Amerika te maken. Trinidad en Tobago is Caribisch!
Welnu: vanaf Barbados aangekomen op de luchthaven van Trinidad ben ik naar Arima gefietst, een klein stukje van 15 kilometer. De volgende dag ben ik door de bergen van Noord-Trinidad naar Blanchisseuse gefietst, een mooie fietstocht van zo'n 50 kilometer dwars door tropisch regenwoud, in het begin flink klimmen, zo'n 20 kilometer lang en daarna: SUIZEN, heerlijk naar beneden suizen...dat heb je wel verdiend na zo'n klimpartij...maar het had geregend de weg was nat en ik gebruikte mn voorrem en BAM...daar ging ik onderuit...deed behoorlijk pijn, maar het is opmerkelijk hoe snel je bij je positieven bent en logisch blijft nadenken, ik checkte koelbloedig of ik niets gebroken had...Nee, "ok, dat is prima", dacht ik, "dan kan ik nu de verdere schade gaan opnemen..." Twee tenen ontveld (wie gaat er ook op zn slippers fietsen...:(), schaafplekken op enkel en been, en n flinke jaap in mn rechterarm...t was opengesprongen en daar maakte ik me toch wel wat zorgjes over...:( Welnu: niet te lang getreurd, het trof dat ik bij een watervalletje onderuitging, dus kon ik de boel n btje schoonmaken..
Ik daalde verderaf en de schrik zat er goed in, want ik bibberde op de fiets en ging tergend langzaam naar beneden. Ik kwam langs een boerderijtje en daar waren twee mannen hun auto aan t repareren. Ik liet mijn arm zien en een van de mannen kwam al snel terug met jodium, poeder en verband, jodium en poeder in de wond gedaan, verbandje eromheen en klaar was Kees..ware het niet dat ik toch wel even mn bedenkingen had, omdat het er niet al te hygienisch aantoe ging, de beste man zat onder de olie en had pikzwarte handen, dat roept dan niet echt om n hygienische verzorging van een open wond...Maar aangezien mijn motto toch altijd is: "de natuur moet zijn werk doen", nam ik deze onhygienische omstandigheden voor lief..
Blanchisseuse ligt aan de kust. Een Franse naam, na Spaanse namen, kom je hier ook nog veel Franse namen tegen en Engelse uiteraard. Zo is dit een afspiegeling van de rijke koloniale geschiedenis van Trinidad.
Dit was Trinidad. Op naar Tobago, want het land Trinidad en Tobago bestaat uit de gelijknamige twee eilanden. Trinidad is het hoofdeiland en Tobago een prachtig rustig eilandje dat voornamelijk leeft van het toerisme.
Trinidad & Tobago is best rijk. Daar zorgt vooral de olie voor, de kust van Trinidad is namelijk een rijk oliewinningsgebied. Naast olie zijn de inwoners van Trinidad & Tobago ook dol op muziek, men loopt hier veelal met een radiootje onder de arm en als je een auto hebt, moet ie aan drie eisen voldoen, blitse velgen, een vette uitlaat en n goed harde muziekinstallatie...
en men is hier ook dol op: RUM...en dat heb ik geweten...De enige alcoholische versnapering die ik drink is bier...gewoon lekker af en toe n biertje! Met de ferry aangekomen op Tobago leek het mij een goed plan om het eiland even rond te fietsen, zo groot is het immers niet. Was het fietsen op Trinidad al niet zo succesvol, op Tobago eveneens niet...Na een kilometertje of 30 ging ik even rusten bij een cafeetje, leuk in de buitenlucht met rum-mixjes (bijvoorbeeld jus-d'orange-rum) op t menu voor nog geen euro. Ik vier van die glaasjes genomen (want het ging er eigenlijk in als ranja) en daarna weer heerlijk op t fietsje...Maaaaaaaaaaar....na een half uur werd ik opeens heel moe en zo moe als ik was, ging ik heerlijk langs de kant van de weg, half in het gras liggen slapen..Daar lag ik dan...Totdat ik na een uurtje werd wakker gemaakt...Een bezorgde mevrouw, waarom ik daar langs de kant van de weg lag...?? Ik vertelde maar niet van die rum,die na een half uur zn tol ging eisen, maar zei dat ik heel moe was. Welnu...de familie was toch wel bezorgd, het begon al donker te worden...en...nee, verder fietsen was niet verstandig...dus werd ik met de auto weer terug naar mijn hostel, 30 kilometer verderop gebracht...Welnu; van fietsen is op Trinidad en Tobago dus niet echt veel terecht gekomen...Wel heel vriendelijke mensen! Morgen met de ferry naar Guiria in Venezuela..Vanaf dan zullen de kilomters verslonden gaan worden...En ik beloof: ER ZAl ZEER VEEL GEFIETST GAAN WORDEN...!!