Brazilie, het land van vooral buiten slapen...

hallo,

het gaat nu even snel wat de reisverslagen aangaat. Ben nu in Bonfim, dat ligt op de grens met Guyana, een van de onbekendere landen op deze aardbol...ik ga straks de grens over, eens even kijken hoe het daar is...
Ik ben vanaf Santa Elena de Uairen naar Brazilie gefietst, dat was ongeveer 20 ki]ometer. Redelijk toeristisch daar, veel Venezolanen die een dagje Brazilie gaan doen, ook wel mooi daar, de grens is hoog gelegen en doet niet echt aan Brazilie denken...
Jullie zullen je wellicht afvragen wat ik in Brazilie doe? Welnu, om van Venezuela in Guyana te komen, moet je wel via Brazilie, want Venezuela hebben een langlopend grensconflict en er is geen enkele grensovergang tussen beide landen, dus moet je een flinke omweg via Brazilie maken...
Vanaf de grens ging de weg eerst zo ongeveer 20 kilometer naar beneden, omdat je van de Gran Sabana moet afdalen richting het Amazone-laagland, van die afdaling heb ik nog even dubbel en dwars genoten, omdat ik verwacht dat dat de laatste grote afdaling een deze lange fietstocht geweest is...Die dag heb ik iets van 150 km gefietst, het is hier ontzettend dunbevolkt en tussen de grens en Boa Vista (hoofdstad en enige grote plaats van de provincie Roraima) is het 220 km en is er nagenoeg niets, alleen een klein gehucht, genaamd ´Cien´ (100), omdat het gehucht precies op 100 km van Boa Vista afligt. In het gehucht was geen hotel of wat dan ook en de verbaasde inwoners wisten eerst niet zo heel goed wat ze met me aanmoesten en een plek om te slapen hadden ze eigenlijk niet....Maar dat zag ik anders in, ik had namelijk mijn oog laten vallen op een...biljarttafel...als ze geen bedden hebben, dan maar slapen op de biljarttafel, is relatief zachter dan de grond en heeft het idee van een bed. Echter...even verderop was een hammack, een van de dorpsbewoners liet blijken dat die wellicht deze nacht ongebruikt zou blijven, dus een buitenkansje voor mij...Echter...dat feest ging niet door, want na overleg met de eigenaar bleek dat de hangmat alleen geschikt was voor kleine kinderen, dus toen de nacht door gebracht op de biljarttafel, voordelen van de biljarttafel als bed heb ik daarnet al kort toegelicht, mag ik nog aan toevoegen dat de biljarttafel buiten voor het winkeltje stond, dus je krijgt een fijn savanne-briesje op de kop toe kado....! En ik kreeg ook nog een tafelkleed als deken...! Heerlijk maffen dus, ware het niet dat de biljarttafel na enige uurtjes liggen toch wat harder bleek te zijn, dan aanvankelijk gedacht en dat de straathonden het ludiek vonden om mij zo af en toe wakker te blaffen en met een van mijn dierbare slippers ervan doorgingen...!
De volgende dag maar vroeg eruit gegaan en naar Boa Vista gefietst, een redelijk doodsaaie provinciehoofdstad en met enige fantasie zou je Boa Vista het ´Emmen op een hete zondagmiddag van Brazilie´ kunnen noemen....perifeer gelegen, saai en weinig te doen, geordend en schoon...En op zaterdagavond nog even boodschappen doen voor de zondag, waarbij dan blijkt dat je bij de Aldi goedkoper winkelt, Neen, Brazilie is geen goedkoop land en je kunt merken dat het de 9e economie ter wereld is, hoewel er natuurlijk ook armoede is.
De volgende dag ben ik naar Bonfim gefietst, een stuk van 125 km, Bonfim betekend als ik het goed heb ´mooi einde´, mijn Portugees is niet al te best, maar ik denk dat het dat betekent, dat ´einde´ klopt wel, maar laat dat ´mooi´ maar weg....Het is hier een dodelijk saai en afgelegen, je moet je bedenken dat je zo ongeveer in het noordelijkste puntje van Brazilie zit, op duizenden km´s afstand van bijv. Rio de Janeiro...Bovendien zijn de mensen hier niet van het vriendelijkste soort, ze kijken je niet aan tijdens het praten, leggen nauwelijks de weg uit en bij een evt. hotel wordt je door de kip-etende en bier-drinkende eigenaar weggejaagd...Dus toen maar naar de politie gegaan, die zouden heus wel een bedje voor mij hebben, was mijn redenering...NIET dus, hoewel ik mijn oog al had laten vallen op een viertal bedden in het politie-gebouw lieten ze toch duidelijk merken, dat ik niet in een van die vier bedden mocht slapen...dus dan maar op dat houten bankje slapen...Ondertussen gingen de 2 politie-beambten die het politiegebouw bemanden op boevenjacht en mocht ik van hun nog wel even wat plezierige tijd op het houten bankje doorbrengen...Dus ik zag mijn kans schoon, ik was erg vies en door al dat gezweet als een gezouten haring...Dus een doucheje zou wel welkom zijn...En wat bleek, er was nog een deur open, ik snel naar binnnen en 2 flessen met water gevuld en vliegensvlug buiten gebadderd, ondertussen schichtig loerend, of de 2 politie-beambten niet al weer terugkwamen, een en ander moest natuurlijk snel gebeuren, want als ze je in je nakie aantreffen, is het hek natuurlijk van de dam...Uiteindelijk allemaal wel gelukt, snel douchen is altijd al een sterk punt van me geweest...En het is verbazingwekkend hoe 2 flessen water die je over je heengiet en een stel schone kleren ervoor zorgen dat je je een heel stuk lekkerder voelt...Na een paar boterhammen naar binnen gewerkt te hebben, ben ik op het houten bankje in slaap gevallen, maar werd al snel weer wakker gemaakt door de 2 politiebeambten, en waarempel...en was drommels goed nieuws te melden....want een van de 2 sleepte een heuse matras naar buiten, daar liet ik geen seconde ongebruikt van, dus hopla, op de matras met jas als deken en een paar plastic zakken als kussen, kun je een aardige nachtrust maken. Nadelen, waren toch wel de muggen en bij het wakker worden, bleek dat een stel straathonden van mn brood hadden zitten eten...terwijl ik ze tot nog toe nog wel zo goed behandeld heb...die krijgen de eerst komende tijd van mij geen droge crackertjes meer....
Welnu, ik ga maar eens aan de overkant van de grens kijken...Guyana...wat weten we eigenlijk van dit land, het is eerder van Nederland geweest en je hebt er nog Nederlandstalige plaats namen, bijv. Werk-en-rust, fort Kijk-in-de-Pot, Vereeniging, en een aanlegsteiger noemen ze in Guyana ´stelling´...