Belize, de mennonieten, warm weer en nog meer

Hallo,

ik ben nu in Belmopan, de hoofdstad van Belize, het heeft maar 10000 inwoners en een van de kleinste hoofdsteden waar ik ooit geweest ben...

Ik heb vannacht bij een lokaal iemand geslapen, kwam ik in de supermarkt tegen en ik werd uitgenodigd. Niet alleen om te slapen, maar er was ook nog een of ander feestje elders, een verjaardag van een of andere bekende, dus moest ik daar ook maar gelijk naartoe. Ik bevind me nu in het gebouw van Nemo (national emergency management organisation of Belize). Daar werkt mijn gastheer en ik heb gelijk een rondleiding hier gekregen. Wel interessant allemaal, er zijn hier vaak overstromingen en orkanen en op dit department proberen ze daar zo goed mogelijk op voorbereid te zijn.

Ik ben maandag van Chetumal in Mexico naar Orange Walk gefietst, dat was ongeveer 70 kilometer. De volgende dag ben ik naar Shipyard gefietst, daar wonen de mennonieten van Belize, volgelingen van de Fries Menno Simons (1530) Er ontstond in Nederland grote vervolging en de groepering trok naar het oosten en kwam in Polen (gdansk) terecht, toen zijn ze naar Rusland getrokken, maar tijdens het communisme zijn velen gevlucht en naar Canada getrokken. Op zoek naar nieuwe grond gingen een aantal van hen naar Mexico. Weer opzoek naar nieuwe grond ging een aantal van hen in 1950 naar Belize om een nieuw bestaan op te bouwen.
Heel interessant allemaal. De familie waar ik heb gelogeerd heet Friesen. Het was niet helemaal duidelijk of ze daadwerkelijk uit Friesland komen of dat de naam een samentrekking van Von Riesen is...
In ieder geval fietste ik daar dus met mijn fietsje door de versch. mennonieten-nederzettingen en kwam ik van die koetsjes met paarden tegen, mannen en vrouwen met hoeden, de vrouwen, met stikken en lange rokken en ze keken me een beetje raar aan. De weg vragen was ook een beetje moeilijk, want de meesten van hen zijn nogal schichtig, omdat ze bang zijn voor verkeerde invloeden binnen de commune. Om een lang verhaal kort te maken...uiteindelijk kwam ik dus bij de familie Friesen terecht. Zij behoren tot de EMMC ( evangelical mennonite mission church), Je hebt nl. 2 stromingen binnen de Mennonieten in Belize,
-dat zijn de tradiotionals, die geen radio, telefoon, tv, internet, en geen rubber onder de tractor mogen hebben, terwijl ze wel rubber onder hun koetsjes mogen hebben...!!) en in traditionele kledij gekleed gaan.
-de evangelicals, zij zijn open naar de buitenwereld toe en hebben wel radio, internet en de hele rattaplan..
Wat echt weel heel geinig is: de mennonieten spreken platdietsch, bijvoorbeeld: een huis om te slapen is in het platdiets: " en hoes tum sloep'n", en 1, 25 is:
" enviev'ntwentig"
Dus daar geslapen en de volgende dag van Orange Walk naar Belmopan gefietst, iets van 160 kilometer, was wel veel.
Vandaag probeer ik ongeveer 70 kilometer naar het zuiden te fietsen, richting Punta Gorda. Ik heb dan twee opties, een of ander zandpad en vaag grenspostje in het zuiden nemen of de ferry van Punta Gorda in Belize naar Puerto Barrios in Guatemala pakken
Het is hier overigens heel zwoel weer, je zweet je helemaal kapot...je blijft maar drinken...
Hier nog een foto van de familie Friesen..